Czym jest pasywna detekcja podczerwieni

Pasywny czujnik podczerwieni (czujnik PIR) to urządzenie elektroniczne, które wykrywa światło podczerwone emitowane przez obiekty znajdujące się w jego zasięgu. Jest on powszechnie stosowany w czujnikach ruchu opartych na PIR, które automatycznie aktywują światła, gdy ktoś przechodzi w pobliżu.

Wady pasywnych czujników podczerwieni (PIR) obejmują ich niższą czułość i mniejszy zasięg w porównaniu z czujnikami mikrofalowymi. Czujniki PIR nie są w stanie działać w temperaturach wyższych niż 35 stopni Celsjusza. Ponadto działają one skutecznie w linii wzroku (LOS), ale mogą mieć problemy w regionach narożnych. Czujniki PIR są również niewrażliwe na bardzo powolny ruch obiektów.

Ich główne różnice polegają na sposobie działania. Podczas gdy czujniki podczerwieni (IR) są zaprojektowane do wykrywania, czy światło emitowane przez nadajnik pochodzi od obiektu lub osoby, czujniki PIR, z drugiej strony, są specjalnie zaprojektowane do wykrywania zmian poziomów energii w danym obszarze.

Chociaż powszechnie uważa się, że światła z czujnikiem ruchu działają tylko w nocy, ważne jest, aby pamiętać, że w rzeczywistości pozostają one aktywne również w ciągu dnia, o ile są włączone. Oznacza to, że jeśli światło jest włączone, nadal będzie wykrywać ruch i oświetlać, nawet w biały dzień.

Czujniki PIR są uważane za najlepsze, ponieważ wykrywają sygnatury cieplne, co oznacza, że nie są łatwo wyzwalane przez obiekty nieożywione, które znajdują się w ich polu widzenia. Dzięki temu idealnie nadają się do oświetlenia bezpieczeństwa, ponieważ nie zostaną aktywowane przez takie rzeczy, jak liście wiejące w poprzek ścieżki lub gałęzie poruszające się na wietrze.

Czujnik PIR jest przeznaczony przede wszystkim do wykrywania zmian temperatury, w szczególności ciepła ciała (energii podczerwonej). Jest on powszechnie wykorzystywany jako czujnik ruchu w domowych systemach bezpieczeństwa.