Τι είναι η προσαρμογή
Η προσαρμογή αναφέρεται στην ικανότητα του ματιού να προσαρμόζεται στις αλλαγές των συνθηκών φωτισμού. Υπάρχουν δύο τύποι προσαρμογής: η προσαρμογή στο σκοτάδι και η προσαρμογή στο φως. Η προσαρμογή στο σκοτάδι είναι η διαδικασία με την οποία το μάτι προσαρμόζεται σε χαμηλά επίπεδα φωτισμού και περιλαμβάνει την αναγέννηση της οπτικής χρωστικής από την οψίνη και την 11-cis αμφιβληστροειδή. Ο χρόνος που απαιτείται για την προσαρμογή στο σκοτάδι και την αναγέννηση της χρωστικής καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από την τοπική συγκέντρωση της 11-cis αμφιβληστροειδούς και τον ρυθμό με τον οποίο αυτή παρέχεται στην οπσίνη στα λευκασμένα ραβδία. Τα ραβδία είναι πιο ευαίσθητα στο φως και χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να προσαρμοστούν πλήρως στην αλλαγή του φωτός. Τα κωνία, από την άλλη πλευρά, χρειάζονται περίπου 9-10 λεπτά για να προσαρμοστούν στο σκοτάδι. Η ευαισθησία της οδού των ραβδίων βελτιώνεται σημαντικά μέσα σε 5-10 λεπτά στο σκοτάδι. Η αναστολή από τους νευρώνες επηρεάζει επίσης την ενεργοποίηση στις συνάψεις. Μαζί με τη λεύκανση μιας χρωστικής ουσίας ραβδίου ή κώνου, αναστέλλεται η συγχώνευση των σημάτων στα γαγγλιακά κύτταρα, μειώνοντας τη σύγκλιση.
Εμπνευστείτε από τα χαρτοφυλάκια αισθητήρων κίνησης Rayzeek.
Δεν βρίσκετε αυτό που θέλετε; Μην ανησυχείτε. Υπάρχουν πάντα εναλλακτικοί τρόποι για να λύσετε τα προβλήματά σας. Ίσως ένα από τα χαρτοφυλάκια μας μπορεί να σας βοηθήσει.
Προσαρμογή στο φως, από την άλλη πλευρά, είναι η προσαρμογή του ματιού σε διαφορετικές φωτεινότητες όταν μετακινείται από το σκοτάδι σε μια φωτισμένη περιοχή. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου προσαρμογής, η ευαισθησία του αμφιβληστροειδούς μειώνεται και τα κωνία των ματιών γίνονται πιο ενεργά από τα ράβδοι του ματιού. Η διαδικασία προσαρμογής μπορεί να μετρηθεί κλινικά με τη χρήση πειραμάτων κατωφλίου αύξησης, τα οποία μπορούν να παρέχουν μια σαφή και αντικειμενική μέτρηση της λειτουργίας του αμφιβληστροειδούς. Η καμπύλη κατωφλίου σε σχέση με την ένταση που λαμβάνεται από τέτοια πειράματα μπορεί να έχει μονοφασική ή διφασική μορφή ανάλογα με την επιλογή του μήκους κύματος δοκιμής και υποβάθρου, του μεγέθους της δοκιμής και της έκκεντρης θέσης του αμφιβληστροειδούς. Η διφασική απόκριση αντανακλά τη διπλή φύση της όρασης, με έναν κατώτερο κλάδο που ανήκει στο ραβδωτό σύστημα και έναν ανώτερο κλάδο που ανήκει στο κωνικό σύστημα. Η αρχή του νόμου του Weber μπορεί να εφαρμοστεί στη σταθερότητα της αντίθεσης ή στο αναλλοίωτο της αντίθεσης, όπου η αντίθεση παραμένει σταθερή και ανεξάρτητη από φωτεινότητα περιβάλλοντος. Η σταθερά Weber ή το κλάσμα Weber για τις οδούς των ραβδίων και των κώνων είναι 0,14 και 0,02 έως 0,03, αντίστοιχα, ενώ η οδός του κώνου S έχει σταθερά Weber περίπου 0,09.
Συχνές ερωτήσεις
Πώς συμβαίνει η προσαρμογή στο φως
Η προσαρμογή στο φως συμβαίνει σε όλο το οπτικό σύστημα, ξεκινώντας από τους φωτοϋποδοχείς και καταλήγοντας στους κεντρικούς νευρώνες. Ωστόσο, η ικανότητα των φωτοϋποδοχέων να προσαρμόζουν την ευαισθησία τους στις περιβάλλουσες συνθήκες φωτός είναι ζωτικής σημασίας για τη σωστή λειτουργία ολόκληρου του οπτικού συστήματος.
Γιατί είναι σημαντική η προσαρμογή στο φως
Η προσαρμογή στο φως είναι ζωτικής σημασίας επειδή μας βοηθά να αποφύγουμε την "καταστροφή κορεσμού" και να διατηρήσουμε μια σταθερή απόκριση του αμφιβληστροειδούς στην αντίθεση παρά τις αλλαγές στο φωτισμό. Αυτό είναι απαραίτητο για την επίτευξη οπτικής σταθερότητας και την ακριβή αντίληψη αντανακλαστικών αντικειμένων, όπως σημείωσαν οι Shapley και Enroth-Cugell το 1984.
Ποιο μέρος του ματιού προσαρμόζεται στο φως
Κόρη: Είναι το τμήμα του ματιού που ρυθμίζει το μέγεθός του για να ρυθμίζει την ποσότητα του φωτός που εισέρχεται στο μάτι. Η ίριδα ελέγχει το μέγεθος της κόρης και λειτουργεί ως διάφραγμα σε μια φωτογραφική μηχανή.
Πόσος χρόνος χρειάζεται για να προσαρμοστούν τα μάτια στο φως
Τα κωνία φθάνουν στη μέγιστη ευαισθησία τους μέσα σε πέντε έως επτά λεπτά, ενώ τα ραβδία χρειάζονται τουλάχιστον τριάντα έως σαράντα πέντε λεπτά πλήρους σκοταδιού για να επιτύχουν προσαρμογή στο σκοτάδι 80%. Ωστόσο, χρειάζονται αρκετές ώρες για να επέλθει πλήρης προσαρμογή στο σκοτάδι. Επομένως, τα μάτια μας προσαρμόζονται στο έντονο φως πολύ πιο γρήγορα από ό,τι στο σκοτάδι.
Τι σημαίνει προσαρμογή στην όραση
Η οπτική προσαρμογή αναφέρεται σε μια παροδική μεταβολή της ευαισθησίας ή της αντίληψης που συμβαίνει όταν ένα άτομο εκτίθεται σε ένα νέο ερέθισμα, καθώς και στα επίμονα επακόλουθα που επιμένουν ακόμη και μετά την απόσυρση του ερεθίσματος, σύμφωνα με τον ορισμό που δόθηκε από τον Webster το 2011.
Ποιο είναι ένα παράδειγμα προσαρμογής στο σκοτεινό φως
Η προσαρμογή στο σκοτάδι είναι ο μηχανισμός μέσω του οποίου τα μάτια μας προσαρμόζονται σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού μετά από έκθεση σε έντονο φως. Για παράδειγμα, όταν εισερχόμαστε σε ένα δωμάτιο με χαμηλό φωτισμό, αφού πρώτα βρεθούμε έξω σε έντονο ηλιακό φως, τα μάτια μας δυσκολεύονται να δουν στην αρχή. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, τα μάτια μας σταδιακά ανακάμπτουν και ανταποκρίνονται καλύτερα στο χαμηλό φως του εσωτερικού χώρου.
Ποιες είναι οι προσαρμογές στο χαμηλό φως
Τα φυτά έχουν προσαρμοστεί στη χαμηλή ένταση του φωτός αυξάνοντας το μέγεθος της φωτοσυνθετικής τους μονάδας, γνωστής ως πρωτεϊνική φωτοσυνθετική μονάδα. Αυτή η προσαρμογή επιτρέπει στους χλωροπλάστες να έχουν μεγαλύτερη PSU, η οποία αυξάνει την πιθανότητα ένα φωτόνιο να προσκρούσει στην κεραία χλωροφύλλης σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού. Ως αποτέλεσμα, τα φυτά που είναι προσαρμοσμένα σε χαμηλό φωτισμό έχουν μεγαλύτερο μέγεθος φωτοσυνθετικής μονάδας σε σύγκριση με εκείνα που είναι προσαρμοσμένα σε υψηλή ένταση φωτός.
